vrijdag 27 april 2012

Opdat wij niet vergeten.

 


Een gedicht van een 15-jarige scholier over zijn oudoom die zich aansloot bij de SS, heeft ophef veroorzaakt. De jongen mag het gedicht 4 mei voordragen tijdens de jaarlijkse dodenherdenking op de Dam, maar tegenstanders vinden dat het gedicht te gevoelig ligt. (bron NRC )

Waarom wordt een kind monddood gemaakt. 
Moeten wij niet juist bij alles wat er in de oorlog is gebeurd stilstaan. Juist om er lering uit te trekken.
Wat geeft iemand het recht om te bepalen voor een ander.
En waarom ontzeg je iemands verleden. 


Ik ben boos.
Heel erg boos.
Boos om de valse argumenten (dat de volwassenen zich er nu mee bemoeien. Duh! Had je anders verwacht?)
Boos omdat de opa van deze jongen net zo goed slachtoffer was. Slachtoffer van een economische tijd waardoor hij verkeerde beslissingen nam.
In de oorlog zijn er twee kanten. Laten we beide kanten horen, een stem geven.




Opdat wij niet vergeten. Alleen dit willen we zo snel mogelijk wegmoffelen.

5 opmerkingen:

Sjaantje zei

Ja ik vind het ook zo stom!

prentje zei

Wat mooi verwoord zeg, zo had ik het nog helemaal niet bekeken...

Karin zei

Helemal met je eens.

Belinda zei

Ja, wat een hysterisch gedoe weer....
Dingen zijn nooit alleen maar zwart of wit, goed of fout.

Anna zei

Goed gezegd. En iedereen maar geloven dat ie zelf niet "fout" zou zijn geweest... Ik denk dat het belangrijk is om te leren dat ook gewone mensen foute keuzes kunnen maken