woensdag 8 februari 2012

Was will das weib?

Waarschuwing: de volgende tekst bevat zeer egoïstische elementen en is dus niet goed voor het wij-gevoel

Wat wil ik.
40 jaar staat er bijna op de teller, *kuch* in augustus, en het grote zielenonderzoek is begonnen.

Ben ik blij met wat ik heb? Wil ik het anders? Hoe past het gezin hierin? Heeft de relatie nog wel toekomst?
Wat wil ik? Die vragen houden mij bezig. Stel ik word 80, dan ben ik nu op de helft van mijn leven. Wat wil ik de tweede helft doen? Wat is belangrijk voor mij?

Wat ik wil is meer mijzelf zijn, niet alleen moeder, partner, vriendin, collega maar mijzelf. Te lang heb ik een andere pet op gehad, nu ben ik aan de beurt. Ik ga meer dingen alleen doen. Afspraak is om eens per jaar alleen een weekend weg te gaan, vaker alleen dingen te doen.
De reis naar mijzelf is begonnen. Afgelopen zaterdag ging ik (alleen) naar de film The Artist.




Een liefdesverhaal, maar ook een verhaal over hoe om te gaan met veranderingen.
De zoektocht begint, ook voor mij.

15 opmerkingen:

Liene zei

Hm, heel herkenbaar! Ik heb inmiddels afgelopen augustus die vier met die nu al behaald ... en heb dezelfde overwegingen. Een goede film dus. Was er laatst bijna heen gegaan. Misschien moet ik er ook maar gewoon heen, in mijn eentje! Hou je ons op de hoogte van wat das weib will?!

Fien zei

Dat vind ik best een stoere actie, alleen naar de film. Succes met je zoektocht (enne 40 valt mee hoor, echt).

Belinda zei

Pas als je moed toont je weg te gaan,
toont de weg zich aan jou. 

Paulo Coelho

Barbaramama zei

Goh dat had mijn tekst kunnen zijn! ;))

froukje zei

Ik wens je veel wijsheid toe bij het maken van de keuzes, bij het lopen op de paden en het vinden van jezelf.

MN zei

En meteen de mooiste film van afgelopen jaar uitgekozen om in je eentje te gaan zien. Dapper en leuk, denk dat ik ook maar weer eens alleen op 'reis' ga in de bioscoop ;-)

Anoniem zei

Amen! ;o) (en stiekem doe ik al met je mee)

vervlogen dagen zei

Bijna drie jaar geleden werd ik veertig en kwam er ook zo'n soort proces op gang. En dat is nog steeds gaande, maar de conclusie komt langzaam in zicht. Saaie woorden als teveredenheid, geluk in kleine dingen, geven en nemen, blijken waanzinnig belangrijk. En HUMOR! Fijn weekend!

HansDeZwans zei

Het leven begint pas op je 40ste :-)

prentje zei

Ja, die 40 doet wat met een mens hè. Je plannen klinken goed!

Mariaah zei

herkenbaar, ben ook de balans aan het opmaken, word over 11 dagen 40
't is wat hê..

Unknown zei

Ik dacht even je doet alles weg, partner werk ed. Maar gelukkig, het is iets minder rigoreus! Succes met je zoektocht (het leven begint toch bij 40?)!

Anna zei

Applaus voor jezelf!

Herma zei

Ieder mens is altijd in de eerste plaats zichzelf. Niet voor niets begint een eerste kennismaking met "Ik ben....(naam invullen)". Hierin ligt al je eigenheid, je zelfbeeld, je levensvisie en missie. Daarnaast heeft een mens, als deze geluk heeft, nog een aantal rollen die hij/zij mag invullen, zoals partner, vader/moeder, collega ed. Deze rollen worden geheel op eigen wijze vorm gegeven, helemaal in de stijl van de mens die de rollen heeft.
Daarom ben ik van mening dat ieder mens altijd zichzelf is.
Dat iemand daar niet blij mee is, kan gebeuren. Dat zaken uit balans schieten is een menselijk fenomeen.
Daarom is evalueren goed.Net als bijsturen.
Het zijn niet de rollen die je vervult die knellen, maar de manier waarop je ze zelf vorm geeft.
Maak geen dingen stuk die waardevol zijn. Verander je werkwijze, invulling van rollen en gewoontes.
Stap niet in de valkuil van meer stukmaken dan je lief is, puur om je eigen ongenoegen over je eigen invulling te verbloemen.
Blijf zoeken naar een balans tussen gevoel en verstand.
En loop niet voor eigen verantwoordelijkheden weg door 'vertier' te zoeken in overmatig de 'bloemetjes buiten zetten', op wat voor manier dan ook. Dat is naar mijn mening niet de plek om te zoeken naar jezelf, maar juist het dwaalspoor wat je verder van jezelf afbrengt.

Ik wens je veel wijsheid, overzicht en rust.

yukiko zei

Dat punt heb ik onlangs ook behaald. Niet de veertig hoor... nog laaaaaang niet (:-P) maar wel dat ik al vijftien jaar alles opzij zet voor de kinderen, het is wel eens genoeg. Ik wil ook vaker wat voor mijzelf doen, maar ja, de jongste is nog niet zo zelfstandig, krijgt nog borstvoeding enzovoorts. Dat maakt sommige dingen nog lastig. Maar alles op zijn tijd.